|
Daar waren we dan. Aangekomen bij de plaats waar het allemaal begon, langs de kant van een weg. Even voorstellen, wij dat zijn:
- Grimmer, een Halfling, Psionicist/Priest van Tempus.
- Gorath, een Elven Fighter/Mage Bladesinger.
- Grimlock, een Ogre Berserker .. ja .. eigenlijk is er niet veel over hem te vertellen .. hij was heeeeeeeeeel sterk en heeeeeeeel .. euh .. hij had een gelimiteerde INT (om hem maar niet boos te maken :-)).
- Red Sonja, een Human, Female Berserker.
- Trees Chikquip, een Boself, Female, Throwing Mistress.
En wij bevonden ons in Daggerdale, in het land Shadowdale (Forgotten Realms).
We besloten hier ons kamp op te slaan. Nou ja, Trees wilde natuurlijk in een boom overnachten. Daar had ze meer vertrouwen in, dan zomaar op de grond. Dat ze daar goed aan gedaan had, bleek die nacht wel. Opeens verscheen er een Mage, die de 4 mensen beneden een magische halsband omgedaan had. De Mage had al gezocht naar de vijfde strijder, maar die had hij niet kunnen vinden.
De Mage was op zoek naar een staf. En die moesten wij voor hem zoeken. Als we zouden weigeren, werden de mensen beneden gewurgd door die halsband. Als we de staf zouden zoeken, dan werden ze verlost van de halsband. De Mage was alleen in de staf ge-interreseerd. Alle andere rijkdommen, mochten we zelf houden.
Trees zat in de boom plannen te maken, hoe zij de Mage uit zou kunnen schakelen, maar de Mage zag er te machtig uit. Ondertussen zaten ze beneden te onderhandelen. Natuurlijk wilden ze die halsband af hebben. Uiteindelijk kwamen ze tot het volgende. De halsband mocht van 3 mensen af. Bij Grimmer moest die echter omblijven.
Hierna verdween de Mage en kwam Trees beneden bij de rest van de groep. Grimmer maakte gebruik van zijn Psionische abilities, om als ecto-plasmische vorm uit de halsband te druipen.
De Mage had het over een herberg, een kilometer verderop. Dus daar gingen we heen. Daar aangekomen, het was 4 uur 's nachts, werd er eerst op de deur geklopt. Toen er niet open werd gedaan, heeft Grimlock maar even de deur ge-opend en hij hield toen een deur in zijn handen. Daarop zijn we de stal maar gaan opzoeken en zijn we daar gaan overnachten. Hoewel Trees liever weer een boom in klom (ze is en blijft een Boself). De volgende ochtend hebben we in de herberg ontbeten en hebben we het gehad over de deur. En toen we buiten waren, kwam Trees uit het bos aangelopen. Zij had al in het bos "ontbeten".
Daarna zijn we weer op pad gegaan, richting de staf. Toen kwam er van de andere kant een groep mensen aan. Een machtig persoon, daarachter twee personen in robes (Priesters of Mages) en aan de zijkanten aan elke kant 5 strijders. Wij gingen eerbiedig opzij (wie weet wat voor soort volk dit is). De groep houd halt en wijst naar Grimmer.
Na een woordenwisseling, daagt hij Grimmer uit tot een duel. Grimmer vroeg: "Do I have a choice??" "No!" "Okee!"
Grimlock wilde nog op de begeleiders van de Psio gaan hakken .. maar na hem gewezen te hebben op de gigantische overmacht, besloot hij toch om maar niet aan te vallen :-)) De 10 Fighters en de Priests waren net teveel van het goede
Grimmer ging staan en hij vroeg nog: "To the death?"
"Neu .. wie zich overgeeft heeft verloren."
"Gosh .. OK!"
Grimmer riep zijn god Tempus aan en zegt: "By the power of Tempus .. I COMMAND you to 'DIE!'"
Plok .. de vijand viel neer en Grimmer liep verrast naar hem toe. Hij zette zijn short sword op zijn keel (eigenlijk wilde hij hem doden, want Psio's kunnen zonder te casten de meest vreselijke dingen doen :-))
MAAR .. zijn oog viel op een moedervlek die die persoon op zijn borst had. Grimmer keek eens op zijn eigen borst en hij zag daar zo'n zelfde moedervlek. Die persoon kwam weer bij en Grimmer vroeg hem vriendelijk waar hij vandaan kwam en waarom hij nou precies met hem wilde vechten. Het bleek zijn half-broertje te zijn en dat Grimmer altijd werd voortgetrokken. Hij was dus te vondeling gelegd en Grimmer hadden ze wel gewoon opgevoed. Nu wilde hij voor eens en voor altijd uitvechten wie de sterkste was.
Maar na een kleine preek van Grimmer (een cleric zou er jaloers op zijn geweest :-)), vielen ze samen door een Dimensional Door, die hij onder hen liet verschijnen en in de verwarring rende hij weg door een andere Dimensional Door.
Die half-broer had natuurlijk verwacht dat er een Psionisch gevecht van werd gemaakt. Hij had niet gezegd dat we met Psionics moesten vechten. En dan gebruikt Grimmer toch de gaves die zijn god hem geeft :-))))))))
Daarna gingen wij weer verder op pad, alwaar we bij een brug kwamen, die door 3 kobolt werden verspert. Aan de overkant van de brug waren nog 4 kobolt. Al spoedig waren de eerste 3 kobolt verslagen. 1 lag er nog na te smeulen van een burning-hands. De andere twee waren gewoon neergeslagen/ neer gestoken.
Nu kwamen ook de kobolt van de overkant in onze richting lopen. Gorath caste een magisch web in hun richting, maar deze bleef midden op de brug steken. Tja, toen hadden we weer een probleem.
Trees ging nog de zakken van die kobolt na en haalde zo totaal 40 cp bij elkaar. Het bleek namelijk dat ze helemaal geen geld bij zich had. Had ze nu toch een mooi bezit van 40 cp.
Daarna kwamen we bij een ronde steen. En daarachter bevond zich een gang. Wij eerst nog kijken, of we die ronde steen opzij konden schuiven. Ging niet. Daarna duwde Grimlock tegen de steen en al spoedig was deze opzij. Gorath keek naar binnen en zag op de grond, vlak bij de ingang een stenen tablet met tekst. De tekst luidde:
Pass me left
Pass me right
Beware my revenge
Pass me over
Seal your faith
|
Tja, wat dan. Zo'n tablet geeft moeilijkheden. Toen kwamen we op het idee om er een steen over heen te laten rollen. Grimlock zocht een mooie steen. We gingen allemaal naar buiten, terwijl Gorath die steen over het tablet zou rollen. Opeens ging die grote steen dicht. Gorath spring nog net op tijd weg, maar echter naar binnen.
Grimlock schoof die buitensteen weer opzij. Daarna ging hij op zoek naar een grote sterke boomstam. Die boomstam zetten we klem tussen die buitenrots en de bmuur, om hem te beletten docht te vallen. Hierop zijn we ook naar binnen gegaan.
We kwamen in een recht-hoekige kamer met aan de overkant een gang. We gingen die gang door en kwamen in nog een kamer. Aan de overkant hing een gordijn. In de kamer stonden links en rechts aan elke kant 3 sacrofagen. Zodra iemand deze kamer binnentreed gingen ze open en stapten er skeletons uit de sagrofagen..
Gorath deed een Turn Undead spell en die zombies vluchten een hoek in, zo ver weg mogelijk van Gorath af. Maar zodra Trees deze undead creaties zag, vluchtte ze terug de eerste kamer in. In die tussentijd werden de skeletons door de rest afgeslacht.
Nadat ze allemaal verslagen waren, durfde trees weer de kamer in te gaan. Daarna gingen we ons met het gordijn bezig houden. Gordijn open en we zagen 2 zombies in de gang. Trees weer wegvluchten, de eerste kamer in. Gorath weer Turn Undead en de zombies wilden door die deur heen, die de andere kant van de gang afsloot. Maar natuurlijk ging dat niet. Ook deze zombies werden verslagen.
Opeens een harde knal, uit de richting van Trees. Dat bleek de boomstam te zijn, die tenslotte toch bezweek onder het gewicht van die rots bij de ingang. De ingang was toen afgesloten.
Daarna kwam Trees weer bij het groepje in de tweede kamer. De deur aan het eind van de gang werd zonder moeite geopend. Vlak daarna was er een kuil, midden in de gang, die achter deze deur was. Beneden in die kuil lagen ook allerlei undead wezens. Aan de overkant van die kuil ging de gang verder. De kuil besloeg echter de gehele breedte van de gang, was 5 meter lang en 3 meter diep. Te ver om overheen te springen, zelfs voor Trees.
Gelukkig waren de wanden goed beklimbaar voor een thief-class, zoals Trees. Via een zijmuur kwam zij aan de overkant van de kuil. Iemand had een touw bij zich en Grimlock wierp het ene eind naar Trees. Daarna begon Grimlock aan het touw te trekken en trok pardoes Trees de kuil in. Grimlock begon al enthousiast Trees al omhoog te trekken, toen zij schreeuwde: "Neeeeee!!!". Grimlock liet het touw los.
Daar lag Trees op de bodem van de kuil, luid vloekend en scheldend naar Grimlock, tussen al die undead creaties. Grimlock keek een beetje onbegrijpend. Wat was er nou aan de hand. Trees gilde toch "Neeeeee!!!", dat hij het touw niet vast moest houden. Zijn INT kon het allemaal zo goed volgen. Al snel klom Trees aan de overkant van de groep uit de kuil omhoog, het touw meenemend.
Daarna, ging Grimlock zelf door de kuil. Met zijn 2.80 meter lengte, was dat een makkie. Hij kon zo al die andere over de kuil tillen (dat hij daar niet eerder opgekomen was, met zijn INT).
Aan het einde van de gang was er echter weer een deur. Weer zoeken naar Traps en locks, maar geen 1 te vinden.
Grimlock trok deze deur kompleet uit zijn voegen (omdat Gorath hem had wijsgemaakt dat er eten achter lag..) en valt met deur en al terug in de kuil, Trees in de val meeslepend. Trees kwam op de deur terecht. Enfin, Grimlock gooide de deur, die op hem lag (en waar Trees weer bovenop lag), van hem af, tegen de zijkant van de kuilwand. Arme Trees, zij kon dus van de muur geschrapt worden.
Toen Grimlock de deur van de wand weghaalde, was daar een gehavende Trees. Weer vloekend en scheldend. Grimlock keek weer wat beteuterd, niet geheel snappen wat er nu weer aan de hand was. Na deze situatie stonden we weer aan de overkant van de kuil.
Deze gang eindigde in een grote kamer. De gang was in een hoek van de kamer, waarbij aan de rechterkant de kamer verder de diepte inging. In de kamer stond een altaar, waarop een soort Lich zat. Voor het altaar waren 2 Ghouls en bij de achterste muur, achter het altaar waren 4 zombies. Rechts achter, achter de rechtse zombie was een staf, vermoedelijk de staf die die Mage wilde hebben.
De Lich sprak tot ons: "It has been a very long time, before someone has been so far." "Onee, niet weer undeads", dacht Trees.
Op een gegeven moment, was het voor Red Sonja het teken om Beserk te gaan. Het zou nog enige tijd duren, voordat Red Sonja ook inderdaad Beserk was. Daar gaat al gauw een tiental minuten overheen.
Ondertussen werden er burning hands gevuurd op de zombies. Trees ging in Tumbling Jumping Blind-fighting mode op de ghouls af, echter zonder resultaat. Ze wierp nog een tweetal messen op de rechtse zombie, ook zonder resultaat. Daarna was het voor trees om zich Tacktfull terug te trekken.
Ondertussen was Red Sonja Beserk geworden. Ze vernietigd alle vijandelijkheden, maar merkt totaal niets van zelf opgelopen wonden. Ze ging op de dichtsbijzijnde vijand af en hakte daarop los. Dit was de rechtse ghoul. Gorath deed een burning-hands naar de Lich. Hierna ging Red Sonja op de brandende Lich af. Maar, gelukkig haar zwaard werd nogal warm (erg heet dus). Red Sonja merkte hier niets van. Gelukkig voor haar hakte ze in het altaar, alwaar haar zwaard bleef steken. Red Sonja ging daarna op de vuist verder. Lich vernietigd, Andere ghoul vernietigd, etc.
Toen alles verslagen was, viel Red Sonja vermoeid neer. Gorath had ondertussen de staf uit de rechter-achter hoek weten te pakken en was die al driftig aan het bestuderen.
Tja en wat er toen allemaal gebeurde....
|